Stem in ICT-keuze
Inmiddels werk ik niet meer in de wijkverpleging, maar mijn hart zit er nog midden in. Als adviseur bij Ecare ondersteun ik de wijkverpleging door onderwerpen uit het Kwaliteitskader Wijkverpleging toepasbaar te maken via het elektronisch cliëntendossier (ECD). Ondersteunende software is tegenwoordig bijna een basisbehoefte. Ik vind het mooi dat verpleegkundigen en verzorgenden een stem moeten krijgen in de keuze voor een ICT-systeem. In het Kwaliteitskader Wijkverpleging is hierover een regel opgenomen waarin staat: beste werkgever, je professionals die dagelijks de zorg verlenen, moeten meedenken in de keuze voor ICT-systemen. Toch nemen bestuurders soms die beslissing terwijl verzorgende professionals pas worden geïnformeerd als de keuze is gemaakt. Zonde, want deze werkwijze leidt er dikwijls toe dat het gekozen systeem niet past bij de werkwijze van de zorgprofessionals in de wijk.
Van elkaar leren
Maar hoe ziet het ideale systeem voor de wijkverpleging eruit? Taken eenvoudig registreren en informatie opvragen, vormen een basisvoorwaarde. Wat ik juist belangrijk vind, is dat zorgverleners van elkaar moeten kunnen leren. Niet alleen van directe collega’s. Nee, kennisdeling moet juist organisatieoverstijgend mogelijk zijn. Zo kan een zorgorganisatie in Oost-Groningen veel leren van een sectorgenoot in Zuid-Limburg en omgekeerd natuurlijk. Het Omaha System als breed gedragen classificatiesysteem, maakt juist dat gegevensuitwisseling vrij eenvoudig mogelijk is.
